Kot i dziecko, a właściwie Mila, Miszelka i Kiciolina ...

Jak tylko zaszłam w ciążę zaczęło się roić od pytań typu: co zrobisz z kotami, komu oddasz sierściuchy, nie boisz się, że Twoje koty zrobią dziecku krzywdę?

Tak, oczywiście, moje kotki rzucą się na malucha i w końcu dobrze się najedzą. Tak, zaszłam w ciążę po to, by moje sierściuchy miały swój drapak, zabawkę do gryzienia i mnóstwo mięsa, bo przecież koty to drapieżniki. Bzdura! :-)

Niestety wiem, że jest mnóstwo ogłoszeń przyszłych rodziców - oddam zwierzę, bo dziecko w drodze. Są też gorsi, którzy chcą uśpić zwierzę lub wyrzucają je z domu.

Kocham moje kotki i nie wyobrażam sobie, że mogłoby ich nie być z nami i mam gdzieś "dobre" rady sugerujące pozbycie się kotów z domu. Rady te są zupełnie irracjonalne i trudno je uzasadnić inaczej niż tylko zabobonami, które są wciąż żywe nie tylko wśród ludzi niewykształconych. Czasami takie rady padają też z ust osób wykształconych, np. lekarzy. I bez znaczenia jest fakt, że poczekalnia w przychodni, gdy oczekuje się na wizytę u pediatry, jest większym zagrożeniem, że są nim także pochylający się nad wózkiem ludzie komplementujący noworodka. Tak, to udowodnione... 

Otóż zdrowe zwierzę nie jest zagrożeniem dla maluszka. Jest prawdziwym dobrodziejstwem, stymuluje do rozwoju motorycznego i intelektualnego, uczy odpowiedzialności i empatii. 

Oczywiście musimy przygotować naszego pupila na nowego domownika.

Każda kobieta musi się zbadać i sprawdzić czy ma przeciwciała na tokspolazmozę. Jeśli się okaże, że nie to wówczas trzeba uważać ale nie na to,by przypadkiem nie stanąć oko w oko z kotem, bo przecież potwór tylko się czai na Ciebie, by zarazić, ale na to co spożywa. Udowodniono bowiem, że podstawowym źródłem zakażenia toksoplazmozą jest mięso i gleba skażona oocytami. Jeśli mamy kota, należy przestać dokarmiać go surowym mięsem. Oczywiście my same też nie możemy go spożywać :-)

Kuwetę powinni sprzątać domownicy, poza tym zachować podstawowe zasady higieny - myć ręce i dbać o czystość w domu.

My z naszymi pupilami nie musimy absolutnie ograniczać kontaktu. Podobno koty czują zmiany zachodzące w ciele przyszłej matki. Moja Miszelka np. delikatnie gładzie się na brzuchu i mruczy a Kiciolina, która jak tylko widziała, że kładziemy się do łóżka spać, niczym tornado przebiegała przez nas by położyć się między nami, teraz robi to delikatniej i nie skacze po moim brzuszku :-)

Ciąża to dobry czas, by pomóc kotu zaadaptować się w nowej sytuacji. Nie ma sensu czekać do porodu. Powinniśmy zadbać też o nie od strony zdrowotnej, wizyta u lekarza, odrobaczenia itp. Jedna bahawiorytska uważa nawet, że dobrze jest nagrać płacz dziecka i puścić kotu, żeby się oswoił a jak maluch się urodzi i jest jeszcze w szpitalu, dać powąchać kotu brudną pieluszkę czy śpioszki z nowym zapachem. Niech się przywczaja. Kot za każdym razem powinien zostać nagrodzony. Zapach dziecka, głos musi kojarzyć mu się wyłącznie przyjemnie ...

Moje kotki już zapoznały się z łóżeczkiem Miluni, obwąchały, zaakcpetowały nowy mebel. Kiciolina jest za duża, by móc do niego wskoczyć a Miszelka na razie niechętna po sterylizacji. Ale jeśli zauważę, że będzie chciała tam wskoczyć, napompuje kilka balonów. Jak jeden strzeli, to już nie będzie chciała tam wskakiwać.. Kuweta z pokoju Mili wędrowała przez kilka miesięcy do przedpokoju.. Za chwilę pokój zacznę zamykać.. Muszą bowiem wiedzieć, że to miejsce nie jest już ogólnodostępne...

A jakie są wasze doświadczenia?

Dziękuję Oldze za opis jak jej Kot Leon reaguje na Brunia :-) Buziaki...

A oto moje dwa skarby oczekujące na Milę .... miauuuuuu...