Adaptacja przedszkolna

IJak wiecie różnie z nią bywa.. nie spodziewałam się sukcesu natychmiast, tu i teraz, nie spodziewałam się też płaczu, smutku itp.. z każdym dzieckiem historia wygląda inaczej i tak na prawdę nie wiem, kiedy można powiedzieć o końcu adaptacji..

Mila zaczęła przygodę z przedszkolem w ostatnim tygodniu wakacji, po to, by uniknąć pierwszego września.. chciałam, by już była przyzwyczajona do nowego miejsca i nie wchodziła tam w momencie, kiedy inne dzieci płaczą..

Pierwszy tydzień był w kratkę. Pierwszego dnia luz, ciekawość. Drugiego dnia i tak przez kolejne 4 mieliśmy problem z rozstaniem. Do przedszkola szła z ochotą ale w momencie kiedy ja lub Robert wychodziliśmy, ona nie mogła sobie z tym poradzić. Słuchaliśmy rad Pań przedszkolanek - pożegnanie ma być krótkie i czułe.

Tak zrobiliśmy.

Drugi tydzień Mila razem ze swoim nowo poznanym kumplem wirusem przesiedziała w domu. Poszła dopiero w piątek i to na cały dzień.. Szok, jak dobrze to zniosła. Teraz kończymy trzeci tydzień i mogę już powiedzieć, że jest na prawdę super. idzie z ochotą, rozstaje się z ochotą  i cały dzień świetnie się bawi. Program w tym przedszkolu jest boski.. Mnóstwo ciekawych zajęć, zwierzęta, zabawy.. 

Podoba jej się tak ewidentnie. Ba, nawet śpi :-)

Jeśli czyta ten tekst mama, której dziecko jeszcze tak dobrze się nie bawi, to spokojnie.. Może już jutro właśnie Ciebie zaskoczy Twoja pociecha?

Zdjęcia z przedszkola są własnością Przedszkola

Mila ma na sobie:

Bluza Polly

Spódnica Moi Kidz

Buty 10is