Trzydniówka

 

Przeszliśmy ją. Na szczęście. Różowo nie było ale już po wszystkim. Przyszła nagle. 39 stopni w nocy z soboty na niedzielę, brak apetytu. Myślałam, że zęby ale gdy w niedziele Milka miała 40stopni, wezwaliśmy lekarza. Diagnozy brak, raczej wirus. Mamy jechać na badanie krwi i moczu. I o ile z tym pierwszym problemu nie było, dumna jestem, o tyle z tym drugim gorzej. No bo weź 1,5 rocznej dziewczynce pobierz mocz. Nie ma mocnych. Woreczki wylądowały w koszu, bo się odklejały. Z gołą pupą biegać nie chciała, bo wolała leżeć. Nie dziwie się, z taką temperaturą.
Chociaż powiem Wam, że mega zdziwiona jestem, że miała jeszcze ochotę na zabawę. W poniedziałek za pomocą woreczka udało się pobrać mocz. Po 22 telefon od pediatry, że mocz i krew ok. Uff. A mieli dzwonić tylko, jeśli wyszłoby coś złego. Strachu się najadłam przez ten telefon. Stwierdziłam, że to musi być trzydniówka. No i była. We wtorek Milkę wysypało. Mam biedronkę w domu, bez temperatury, jeszcze z małym apetytem i jeszcze osłabioną. Ale zdrową. Jak leczy się trzydniówkę? A No nijak. Zbijasz temperaturę, my na zmianę paracetamolem i ibum. I czekasz. Szczęście w tym wszystkim jest takie, że nabyła odporność. Chociaż może się jeszcze raz zdarzyć. 

Tymczasem pozdrawiamy majówkowo. 

Buziaki!